به نام هر چه هستی ....

نمی دانم چه هستی ، هر چه هستی تو هستی ،هستی و جانم تو هستی ....

به نامت آغاز نمودم  ، آغازی بی پایان . راست می گوید که   

 راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست

                                                             آنجا جز آنکه جان سپارند هیچ چاره نیست

عجبا ! چه می گویم ؟ از عشق ! مرا عفو کن . چرا که کوچکم و بزرگ گفتم . نبودم و پنداشتم که هستم ...

عاشق نگشتم و نیستم و نخواهم شد  . مرا با عشق چه کار !؟ مرا همان دوست داشتن تو بس ، تو خودت عشق بر دلم افکن ....

 

نوشته شده در دو شنبه 11 مهر 1398برچسب:,ساعت 18:37 توسط یاران| |